و یه شعر دیگه
نظر یادتون نره 
یاد یار
دل بی تاب من هر شب به یاد یار می گرید
چو لیلی از فراق یار مجنون وار می گرید
زکوه بیستون بشنو صدای تیشه فرهاد
که شیرین بی کس وتنها پس دیوار می گرید
سفر کردم به شهر عشق بیاد سعدی وحافظ
ندانستم زنیشابور چرا عطار می گرید
انه الحق گفت منصور چو فارغ شد از این دنیا
زدست نامرادیها سرش بر دار می گرید
بیا بشنو سخن جانا تو از این پیر کنعا نی
که یوسف گشت زندانی زلیخا زار می گرید
زتاب دوری معشوق دل عاشق چنان خون شد
که بلبل از فراق نرگس خمار می گرید
اگر دردم دوایی نیست یقین دارم شفایی نیست
چو جالینوس که پنها نی بر بیمار می گرید
نه در دل مانده است آهی نه بر تن ما نده است نایی
که می داند صمد شب تا سحر بیدارمی گرید.
......................................................................................................................................
احسان آذرنیا