وحشی بافقی

تا مقصد عشاق رهی دور و دراز است

یک منزل از آن بادیه‌ی عشق مجاز است

در عشق اگر بادیه‌ای چند کنی طی

بینی که در این ره چه نشیب و چه فراز است... وحشی بافقی

........................................................................................................

 

زندگینامه و شعرهای دیگری از او

گروس عبدالملکیان

هر نتی که از عشق بگوید

زیباست

حالا

سمفونی پنجم بتهوون باشد

یا زنگ تلفنی که در انتظار صدای توست گروس عبدالملکیان

............................................................................................

 

 

 

مجتبی کاشانی

عشق آمد خويش را گم كن عزيز

قوتت را قوت مردم كن عزيز

عشق يعني خويشتن را گم كني

عشق يعني خويش را گندم كني

عشق يعني خويشتن را نان كني

مهرباني را چنين ارزان كني

عشق يعني نان ده و از دين مپرس

در مقام بخشش از آئين مپرس

هركسي او را خدايش جان دهد

آدمي بايد كه او را نان دهد مجتبی کاشانی

.....................................................................................

زندگینامه و شعرهایی دیگر از او

احمد شاملو

و عشق را

کنار تیرک راه بند

تازیانه می زنند

عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد...

روزگار غریبی است نازنین...

آنکه بر در می کوبد شباهنگام

به کشتن چراغ آمده است

نور را در پستوی خانه نهان باید کرد... احمد شاملو

.................................................................................

زندگینامه و شعرهای دیگری از او

نامه شاملو به همسرش آیدا

مولوی

ما در ره عشق تو اسيران بلاييم
كس نيست چنين عاشق بيچاره كه ماييم
بر ما نظري كن كه در اين شهر غريبيم
بر ما كرمي كن كه در اين شهر گداييم
زهدي نه كه در كنج مناجات نشينيم
وجدي نه كه در گرد خرابات برآييم
نه اهل صلاحيم و نه مستان خرابيم
اينجا نه و آنجا نه كه گوييم كجاييم
حلاج وشانيم كه از دار نترسيم
مجنون صفتانيم كه در عشق خداييم
ترسيدن ما هم چو از بيم بلا بود
اكنون ز چه ترسيم كه در عين بلاييم
ما را به تو سريست كه كس محرم آن نيست
گر سر برود سر تو با كس نگشاييم
ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار ز رخ پرده كه مشتاق لقاييم
دریاب دل شمس خدا مفتخر تبریز
رحم آر که ما سوخته‌ی داغ خدایی   مولوی

...............................................................................................

زندگینامه و شعرهای دیگری از او

شیخ بهایی

او را که دل از عشق مشوش باشد

هر قصه که گوید همه دلکش باشد

تو قصهٔ عاشقان، همی کم شنوی

بشنو، بشنو که قصه‌شان خوش باشد شیخ بهایی

.................................................................................................

زندگینامه و شعرهای دیگری از او

 

محمد سلمانی

عشق پرواز بلندي‌ست مرا پر بدهيد
به من انديشة از مرز فراتر بدهيد
من به دنبال دل گمشده‌اي مي‌گردم
يك پريدن به من از بال كبوتر بدهيد
تا درختان جوان، راه مرا سد نكنند
برگ سبزي به من از فصل صنوبر بدهيد
يادتان باشد اگر كار به تقسيم كشيد
باغ جولان مرا بي‌در و پيكر بدهيد
آتش از سينة آن سرو جوان برداريد
شعله‌اش را به درختان تناور بدهيد
تا كه يك نسل به يك اصل خيانت نكند
به گلو فرصت فرياد ابوذر بدهيد
عشق اگر خواست، نصيحت به شما، گوش كنيد
تن برازندة او نيست، به او سر بدهيد
دفتر شعر جنون‌بار مرا پاره كنيد
يا به يك شاعر ديوانة ديگر بدهيد      محمد سلمانی

..............................................................................................

زندگینامه و شعرهای دیگری از او

ابوسعید ابوالخیر

در مدرسه گر چه دانش اندوز شوی

وز گرمی بحث مجلس افروز شوی

در مکتب عشق با همه دانایی

سر گشته چو طفلان نوآموز شوی ابوسعید ابوالخیر

...........................................................................................

زندگینامه و شعرهایی دیگر از او

 

 

فاضل نظری

هم دعـــا کـن گره از کار تو بگشايد عشق

هم دعـــا کــــن گره تـازه نيــــفزايـد عشق

قـايقي در طلـــب مـــوج بــــه دريـــا پيوست

بايـــد از مــــرگ نترســـــيد ،اگـــــر بايد عشق

عـاقــبـت راز دلـم را بــــه لبــــانـــش گفتم

شايد اين بوسه به نفرت برسد ،شايد عشق

شـمع افــــروخــت و پــروانـــــه در آتش گل کرد

مـي توان ســـوخت اگــر امـر بفرمايد عشق

پيلـه ي عشق مـــن ابــــريشم تنهايي شد

شـمع حـق داشت، به پروانه نمي آيد عشق فاضل نظری

...............................................................................................

حافظ

راهیست راهِ عشق که هیچش کناره نیست

آن‌جا، جز آن که جان بسپارند، چاره نیست

هر گَه که دل به عشق دهی خوش دمی بود

"در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست"

ما را ز منع عقل مترسان و مِی بیار!

کآن شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست

از چشم خود بپرس که ما را که می‌کشد

جانا! گناهِ طالع و جُرمِ ستاره نیست

او را به چشم پاک توان دید چون هلال

هر دیده جای جِلوهٔ آن ماه‌پاره نیست

فرصت شمر طریقه رندی که این نشان

چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست

نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو

حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست حافظ

..........................................................................................

زندگینامه و شعرهای دیگری از او

ژاله قائم‌مقامی

گم شد جوانیم همه در آرزوی عشق

اما رهی نیافتم آخر به کوی عشق

از حجب و از غرور دل خرده‌سنج من

شد بهره‌ور ز عشق ولی ز آرزوی عشق     ژاله قائم‌مقامی

..........................................................................................

 

 

 

عماد خراسانی

 تو ای عشق در این دل چه شررها دارم
یادگار از تو چه شبها، چه سحرها دارم
با تو ای راهزن دل چه سفرها دارم
گرچه از خود خبرم نیست خبرها دارم
تو مرا واله و آشفته و رسوا کردی
تو مرا غافل از اندیشه فردا کردی
آری ای عشق تو بودی که فریبم دادی
دل سودا زده ام را به حبیبم دادی
بوسه ها از لب یارم به رقیبم دادی
داروی کشتن من یاد طبیبم دادی
ورنه اینقدر مَهم جور و جفا یاد نداشت
هیچ شیرین سر خونریزی فرهاد نداشت
حسن در بردن دل همره و همکار تو بود
غمزه دمساز تو و عشوه مددکار تو بود
وصل و هجران سبب گرمی بازار تو بود
راست گویم دل دیوانه گرفتار تو بود
گر تو ای عشق نه مشّاطه خوبان بودی
ترک آن ماه جفاپیشه چه آسان بودی
چون نکو می نگرم شمع تو، پروانه توئی
حرم و دیر توئی کعبه و بتخانه توئی
راز شیرینی این عالم افسانه توئی
لب دلدار توئی، طرّه جانان توئی
گرچه از چشم بتی بیدل و دینم ای عشق
هرچه بینم همه از چشم تو بینم ای عشق
گرچه ای عشق شکایت ز تو چندان دارم
که به عمری نتوانم همه را بشمارم
گرچه از نرگس او ساخته ای بیمارم
گرچه زان زلف گره ها زده ای در کارم
باز هم گرم از این آتش جانسوز توام
سرخوش از آه و غم و درد شب و روز توام
باز اگر بوی مئی هست ز میخانه تست
باز اگر آب حیاتی است به پیمانه تست
باز اگر راحت جانی بود افسانه تست
باز هم عقل کسی راست که دیوانه تست
شکوه بیجاست مرا کشتی و جانم دادی
آنچه از بخت طمع داشتم آنم دادی
خواهم ای عشق که میخانه دلها باشم
بی خبر از حرم و دیر و کلیسا باشم
گرچه زین بیشتر از دست تو رسوا باشم
بی تو یک لحظه نباشد که بدنیا باشم
بعد از این رحم مکن بر دل دیوانه من
بفرست آنچه غمت هست به غمخانه من
من ندیدم سخنی خوشتر از افسانه تو
عاقلان بیهده خندند بدیوانه تو
نقد جان گرچه بود قیمت پیمانه تو
آه از آندل که نشد مست ز میخانه تو
کاش دائم دل ما از تو بلرزد ای عشق
آندلی کز تو نلرزد بچه ارزد ای عشق    عماد خراسانی

.......................................................................................................

زندگینامه و شعرهایی دیگر از او 

حسین منزوی

سکوت می کنم و عشق ، در دلم جاری است

که این شگفت ترین نوع خویشتن داری است

تمام روز ، اگر بی تفاوتم ؛ اما

شبم قرین شکنجه ، دچار بیداری است

رها کن آنچه شنیدی و دیده ای ، هر چیز

به جز من و تو و عشق من و تو ، تکراری است

مرا ببخش ! بدی کرده ام به تو، گاهی

کمال عشق ، جنون است و دیگرآزاری است

مرا ببخش اگر لحظه هایم آبی نیست

ببخش اگر نفسم ، سرد و زرد و زنگاری است

بهشت من ! به نسیم تبسمی دریاب

جهانِ جهنم ما را ، که غرق بیزاری است حسین منزوی

...........................................................................................................