امام علی(ع)
بدترين دوست، کسی است که براي او به رنج و زحمت افتي.
................................................................
................................................................
هم نشين بي خرد مباش، كه كار زشت خود را زيبا جلوه داده، دوست دارد تو همانند او باشي.
................................................................
كار اندكي كه ادامه يابد، از كار بسياري كه از آن به ستوه آيي اميدوار كننده تر است.
................................................................
هنگامي كه توانايي فزوني يابد، شهوت كاستي گيرد.
................................................................
اي فرزند آدم ! خودت وصي مال خويش باش، امروز به گونه اي عمل كن كه دوست داري
پس از مرگت عمل كنند.
................................................................
تندخويي بي مورد نوعي ديوانگي است، زيرا كه تندخو پشيمان مي شود، و اگر پشيمان
نشد، پس ديوانگي او پايدار است.
................................................................
هر گاه تهيدست شديد با صدقه دادن، با خدا تجارت كنيد.
................................................................
وفاداري با خيانت كاران نزد خدا نوعي خيانت، و خيانت به خيانت كاران نزد خدا وفاداري است.
................................................................
اي فرزند آدم ! اندوه روز نيامده را بر امروزت ميفزا، زيرا اگر روز نرسيده، از عمر تو باشد
خدا روزي تو را خواهد رساند.
................................................................
هر گاه مستحبات به واجبات زيان رساند آن را ترك كنيد.
................................................................
جاهلان شما پر تلاش، و آگاهان شما تن پرور و كوتاهي ورزند ! .
................................................................
هر گاه خدا بخواهد بنده اي را خوار كند، دانش را از او دور سازد.
................................................................
مردم فرزندان دنيا هستند و هيچ كس را بر دوستي مادرش نمي توان سرزنش كرد.
................................................................
از نافرماني خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داوري كند.
................................................................
بي نيازي از عذرخواهي، گرامي تر از عذر راستين است.
................................................................
براي هر كسي در مال او دو شريك است: وارث، و حوادث.
................................................................
برترين بي نيازي و دارايي، نااميدي است از آنچه در دست مردم است.
................................................................
ستودن بيش از آن چه كه سزاوار است نوعي چاپلوسي، و كمتر از آن، درماندگي
يا حسادت است.
................................................................
سخت ترين گناه آنكه گناهكاران را كوچك بشمارد.
................................................................
از حرام دنيا چشم پوش، تا خدا زشتي هاي آن ر ا به تو نماياند، و غافل مباش كه
لحظه اي از تو غفلت نشود.
................................................................
سخن بگوييد تا شناخته شويد، زيرا كه انسان در زير زبان خود پنهان است.
................................................................
بسا سخن كه از حملة مسلحانه كارگر تر است.
................................................................
خدا از مردم نادان عهد نگرفت كه بياموزند، تا آنكه از دانايان عهد گرفت كه آموزش دهند.
................................................................
سخت ترين گناهان، گناهي است كه گناهكار آن را سبك شمارد.
................................................................
دو گرسنه هرگز سير نشوند: جويندة علم و جويندة مال.
................................................................
چيز اندك كه با اشتياق تداوم يابد، بهتر از فراواني است كه رنج آور باشد.
................................................................
خدا عقل را به انساني نداد جز آن كه روزي او را با كمك عقل نجات بخشيد.
................................................................
هر كس با حق در افتاد نابود شد.
................................................................
قلب، كتاب چشم است. (آنچه چشم بنگرد در قلب نشيند.)
................................................................
تقوا در رأس همة ارزش هاي اخلاقي است.
................................................................
با آن كس كه تو را سخن آموخت به درشتي سخن مگو، و با كسي كه راه نيكو سخن
گفتن به تو آموخت، لاف بلاغت مزن.
................................................................
در تربيت خويش تو را بس كه از آنچه بر ديگران نمي پسندي دوري كني.
................................................................ ................................................................