دعوی مكن كه برترم از دیگران به علم

                                         چون كبر كردی ، از همه دونان فروتری

از من بگوی ، عالم تفسیر گوی را

                                            گر در عمل نكوشی ، نادان مُفسری

علم آدمیت ست و ، جوانمردی و ادب

                                           ور نه دَدی ، به صورت انسان مُصوری

مردان به سعی و رنج ، به جائی رسیده اند

                                       تو بی هنر كجا رسی _ از نفس پروری ؟

عمری كه میرود ، بهمه حال _ جهد كن

                                           تا در رضای خالق بی چون _ بسر بری

تسلیم شو ، گر اهل تمیزی _ كه عارفان

                                                  بردند گنج عافیت ، از كُنج صابری

فرزند بنده ایست ، خدا را  غمش مخور
                                            تو كیستی كه به ز خدا بنده پروری ؟  


شیخ اجل ( سعدی )