دو بیتی های بابا طاهر (12)

................................................................

دل مو غیرته دلبر نگیره

بجای جوهری جوهر نگیره

دل مو سوته و مهر ته آذر

نبی ناسوته آذر در نگیره

................................................................

دل ارمهرت نورزه بر چه ارزه

گل است آندل که مهر تو نورزه

گریبانی که از عشقت شود چاک

بیک عالم گریبان وابیرزه

................................................................

درخت غم بجانم کرده ریشه

بدرگاه خدا نالم همیشه

رفیقان قدر یکدیگر بدانید

اجل سنگست و آدم مثل شیشه

................................................................

هزاران دل بغارت برده ویشه

هزارانت دگر خون کرده ویشه

هزاران داغ ریش ار ویشم اشمرد

هنو نشمرده از اشمرده ویشه

................................................................

پریشان سنبلان پرتاب مکه

خمارین نرگسان پرخواب مکه

براینی ته که دل از مابرینی

برنیه روزگار اشتاب مکه

................................................................

به والله و به بالله و به تالله

قسم بر آیهٔ نصر من الله

که دست از دامنت من بر ندارم

اگر کشته شوم الحکم لله

................................................................

درین بوم و برانم پرورش نه

شوانم جا و روزانم خورش نه

سری دیرم که مغزی اندرو نه

تنی دیرم که پروای سرش نه

................................................................

دلی همچون دل نالان مو نه

غمی همچون غم هجران مو نه

اگر دریا اگر ابر بهاران

حریف دیدهٔ گریان مو نه

................................................................

بدنیا مثل مو دل سوته‌ای نه

بدرد سوز غم اندوته‌ای نه

چسان بندم ره سیل دو دیده

که این زخم دلم لو سوته‌ای نه

................................................................

بدنیا مثل مو دل سوته‌ای نه

بدرد سوز غم اندوته‌ای نه

چسان بندم ره سیل دو دیده

که این زخم دلم لو سوته‌ای نه

................................................................

به کس درد دل مو واتنی نه

که سنگ از آسمون انداتنی نه

بمو واجن که ترک یار خود که

کسیس یارم که ترکش واتنی نه

................................................................ 
 

سحرگاهان فغان بلبلانه

بیاد روی پر نور گلانه

ز آه مو فلک آخر خدرکه

اثر در نالهٔ سوته دلانه

................................................................

نوای ناله غم اندوته ذونه

عیار قلب و خالص بوته ذونه

بیا سوته دلان با هم بنالیم

که قدر سوته دل دل سوته ذونه

................................................................

دلم از دست تو دایم غمینه

ببالین خشتی و بستر زمینه

همین جرمم که مو ته دوست دیرم

که هر کت دوست دیره حالش اینه

................................................................

چه باغ است اینکه دارش آذرینه

چه دشت است اینکه خونخوارش زمینه

مگر بوم و بر سنگین دلان است

مگر صحرای عشق نازنینه

 

 ................................................................

اگر شاهین بچرخ هشتمینه

کند فریاد مرگ اندر کمینه

اگر صد سال در دنیا بمانی

در آخر منزلت زیر زمینه

................................................................

دیم یک عندلیب خوشنوائی

که می‌نالید وقت صبحگاهی

بشاخ گلبنی با گل همی گفت

که یارا بی وفایی بی وفائی

................................................................

فلک در قصد آزارم چرائی

گلم گر نیستی خارم چرائی

ته که باری ز دوشم بر نداری

میان بار سربارم چرایی

................................................................

سر راهت نشینم تا بیایی

در شادی بروی ما گشایی

شود روزی بروز مو نشینی

که تا وینی چه سخت بیوفائی

................................................................

تو آری روز روشن را شب از پی

شده کون و مکان از قدرتت حی

حقیقت بشنو از طاهر که گردید

بیک کن خلقت هر دو جهان طی

................................................................