دو بیتی های بابا طاهر (10)

    دو بیتی های بابا طاهر (10)

....................................................................

شبی دیرم زهجرت تار تارو

                      گرفته ظلمتش لیل و نهارو

خداوندا دلم را روشنی ده

                   که تا وینم جمال هشت و چارو

....................................................................

نصیب کس مبو درد دل مو

                     که بسیاره غم بی‌حاصل مو

کسی بو از غم و دردم خبردار

                که دارد مشکلی چون مشکل مو

....................................................................

نیا مطلق بکارم این دل مو

                      بجز خونابه اش نه حاصل مو

داره در موسم گل جوش سودا

                       چه پروایی کره اینجا دل مو

....................................................................

بهارم بی خزان ای گلبن مو

                      چه غم کنده ببو بیخ و بن مو

برس ای سوته دل یکدم به دردم

                         ته ای امروز دل تازه کن مو

....................................................................

امان از اختر شوریدهٔ مو

                           فغان از بخت برگردیدهٔ مو

فلک از کینه ورزی کی گذاره

                          رود خون از دل غمدیدهٔ مو

....................................................................

نوای ناله غم اندوته دونو

                      عیار قلب خالص بوته دونو

بوره سوته دلان واهم بنالیم

                   که قدر سوته دل دلسوته دونو

....................................................................

مکن کاری که پا بر سنگت آیو

                            جهان با این فراخی تنگت آیو

چو فردا نامه خوانان نامه خونند

                                تو وینی نامهٔ خود ننگت آیو

....................................................................

بی ته اشکم ز مژگان تر آیو

                         بی ته نخل امیدم نی بر آیو

بی ته در کنج تنهائی شب و روز

                      نشینم تا که عمرم بر سر آیو

....................................................................

شبی کان نازنینم در بر آیو

                         گذشته عمرم از نو بر سر آیو

همه شو دیدهٔ مو تا سحرگاه

                            بره باشد که یارم از در آیو

....................................................................

بدل چون یادم از بوم و بر آیو

                         سر شگم بیخود از چشم تر آیو

از آن ترسم من بر گشته دوران

                          که عمرم در غریبی بر سر آیو

....................................................................

خوش آن ساعت که یار از در آیو

                             شو هجران و روز غم سر آیو

زدل بیرون کنم جانرا بصد شوق

                            همی واجم که جایش دلبر آیو

....................................................................

بی ته هر شو سرم بر بالش آیو

                            چو نی از استخوانم نالش آیو

شب هجران بجای اشک چشمم

                                 ز مژگان پاره‌های آتش آیو

....................................................................

نسیمی کز بن آن کاکل آیو

                           مرا خوشتر ز بوی سنبل آیو

چو شو گیرم خیالش را در آغوش

                            سحر از بسترم بوی گل آیو

....................................................................

سحرگان که بلبل بر گل آیو

                        بدامان اشک چشمم گل گل آیو

روم در پای گل افغان کنم سر

                        که هر سوته دلی در غلغل آیو

....................................................................

صدای چاوشان مردن آیو

                          بگوش آوازهٔ جان کندن آیو

رفیقان میروند نوبت به نوبت

                    وای آن ساعت که نوبت وامن آیو

....................................................................

بیته گلشن به چشمم گلخن آیو

                          واته گلخن به چشمم گلشن آیو

گلم ته گلبنم ته گلشنم ته

                             که واته مرده را جان بر تن آیو

....................................................................

کجا بی جای ته ای بر همه شاه

                         که مو آیم بدانجا از همه راه

همه جا جای ته مو کور باطن

                           غلط گفتم غلط استغفرالله

....................................................................

غم عشقت ز گنج رایگان به

                        وصال تو ز عمر جاودان به

کفی از خاک کویت در حقیقت

                     خدا دونه که از ملک جهان به

....................................................................

غم و درد دل مو بی حسابه

                   خدا دونه دل از هجرت کبابه

بنازم دست و بازوی ته صیاد

                      بکش مرغ دلم بالله ثوابه

....................................................................

مو را درد دلم خو کرده واته

                           ندونی درد دل ای بیوفا ته

بوره مو سوته دل واته سپارم

                        ته ذونی با دل و دل ذونه با ته

....................................................................