زمانی که زحمتی برای بدست آوردن چیزی کشیده نشود و مال و ثروتی که بدون رنج و زحمت به دست آید دستخوش باد حوادث شود و خود به خود از دست رود.می گویند:" باد آورده را باد برد "

خسروپرویز که عامل اصلی منقرص شدن سلسله ی ساسانی و شکست ایرانیان در زمانیزدگرد سوم در برابر تازیان بود، عاشق بی قرار زن و زر و دوست دار خواستهو تجمل و خوش گذرانی بود و در دوره ی سلطنت خود به گفته ی صاحب کتاب "حبیب السیر " تعداد صد گنج و به عقیده ی دیگر تاریخ نویسان هفت گنج تدارکدید که به " هفت خم خسروی " شهرت دارد و فردوسی نیز در شاهنامه از آن یادمی کند.
 
یکی از این گنج های هفتگانه ی خسرو پرویز "  «هنگامی که ایرانیان در زمان خسرو پرویز شهر اسکندریه در کشور مصر را محاصره کردند، رومیان درصدد نجات دادن ثروت شهر برآمدند و آن را در چند کشتی نهادند، اما بادی مخالف وزید و کشتی ها را به جانب ایرانیان راند.  و به " گنج باد آورده " موسوم شد. ».
 
این گنج باد آورده از خزانه ی خسرو پرویز در سال ۶۲۸ میلادی توسط " هرقل "  به غارت رفت و از آن تاریخ، عبارت " باد آورده را باد برد " به ضرب المثل تیدیل شد...